سلام من مريم ام يكي مثل همه دختر هاي دنيا اما دختري كه مثبت انديش و معتقد به وجود خداست و هر روز با اميد به اينكه امروز ميتونه روز بهتري از ديروز باشه چشم باز ميكنه. كسي كه هيچ وقت از زمين خورن نا اميد نميشه بلكه هر دفعه با اميد بيشتر از زمين بلند ميشه گرد و خاك ها رو پاك مي كنه و مشتاقانه كتاب زندگي را ورق ميزنه. و اما ( اميد وارم از مطالب لذت ببريدو نظر يا دتون نره)
خبرنامه
براي اطلاع از آپيدت شدن وبلاگ در خبرنامه وبلاگ عضو شويد تا جديدترين مطالب به ايميل شما ارسال شود
امروزروز خوبیه مثل همه روزای قشنگ دنیا مثل همه روزای قشنگ زندگی خوب پس لبخندبزنید و به آرزو های خوب فکر کنید چرا که همیشه همه چیز خوبه و خودمونزشتش میکنیم ....
و و و و و .
من عاشق زندگیم چون خیلی خوشبختم با وجو تمام مشکلات چون هم خدا رو دارم هم یه خواهر مهربون و یه عالمه دوستای خوب مثل بچه ها.....
هممون بچه ایم فقط ادعای بزرگی میکنیم به جز اونایی که واقعا کار های بزرگ میکنند......
تعطیلی کنار خانواده خیلی خوب بود البته من امروز کتاب و درس رو بوسیده بودم و گذاشته بودم کنار
کلا خیلی امروز خوش حال بودم به دلایل شخصی و اینکه امروز مامانم زود تر میاد خونه
ولی هی ی ی ی امروز سعادت نداشتم برم حرم مطهر
اما خیلی دوست داشتم برم
روز تولد بود و من بیخیال....
اصلا یادم رفته بود و کلا امروز گیج میزدم
و داشتم خودمو برای برنامه پنج شنبه برای ولادت امام رضا داشتیم آماده میکردم که البته برناممون ماله سه شنبه بود
(امان از دست این دولت که همیشه کار هارو خراب میکنه ....خوب میخواست خوبی کنه که .....بلد نبود.)
برنامه ها رو چک میکردم تا چیزی کم نباشه (آخه مدیر برنامه ها منم)
فقط من از یه خصوصیتم خوشم میاد که اعتماد به نفسم بالاست و تازه حالا قدرشو میدونم ......خوبه نرفته فهمیدم چقدر خوبه ها
چون به خاطر این اعتماد به نفسم کار هام هم خوب پیش میره و حرفمو خیلی راحت میزنم و خیلی مسوولیت هام راحت تر انجام میشه و کسی نمیتونه جلوم در بیاد بله!!!!!!
دیگه خیلی از خودم تعریف کردم .......
خوب خیلی خوشحال بودم و اینکه فردا درسه چندان مهمی نداشتم .....
ساعت 5:30 بود از خواب بلند شده بودم و تازه میخواستم دوباره هم بخوابم مثله اینکه خیلی خسته بودم
خدا گفت: چیزی از من بخواهید؛ هر چه که باشدشما را خواهم داد.
سهم تان را از هستی طلب کنید زیرا که خداوند بسیار بخشنده است.
و هرکه آمد چیزی خواست
یکی بالی برای پریدن
و دیگری پایی برای دویدن
یکی جثه ای بزرگخواست
و آن یکی چشمانی تیز
یکی دریا را انتخاب کرد
و یکی آسمان را
در اینمیان کرمی کوچک جلو آمد و به خدا گفت: خدایا من چیز زیادی از این هستی نمی خواهم!نه چشمانی تیز و نه جثه ای بزرگ، نه بالی و نه پایی، نه آسمان و نه دریا، تنها کمیاز خودت، تنها کمی از خودت را به من بده
و خدا کمی نور به او داد .
نام اوکرم شب تاب شد .
خداگفت: آن نوری که با خود دارد بزرگ است. حتی اگر به قدر ذره ای باشد.
تو حالاهمان خورشیدی که گاهی زیر برگی کوچک پنهان می شوی .
و روبه دیگران گفت: کاش می دانستید که این کرم کوچک، بهترین را خواست؛
زیرا از خدا جزخدا نباید خواست .
هزارانسال است که او می تابد روی دامن هستی می تابد وقتی ستاره ای نیست چراغ کرم شب تابروشن است و کسی نمی داند که این همان چراغی است که روزی خدا آن را به کرمی کوچکبخشیده است.
نزدیک ترین نقطه به خدا هیچ جای دوری نیست نزدیک ترین نقطه بهخدا نزدیک ترین لحظه به
اوست ، وقتی حضورش را درست توی قلبت حس می کنی ، انقدرنزدیک که نفست از شوق التهاب
بند می آید . آنقدر هیجان انگیز که با هیجان هیچ تجربهای قابل مقایسه نیست . تجربه ای که باید
طعمش را چشید. اغلب درست همان لحظه کهگمان می کنی در برهوت تنها ماندی ، درست همان جا که دلت سخت
می خواهد او با تو حرفبزند ، همان لحظه که آرزو داری دستان پر مهرش را بر سرت بکشد ،
همان لحظه نورانی کهاز شوق این معجزه دلت می خواهد تا آخر دنیا از ته دل و با کل وجودت
اشک شوق بریزی وتا آخرین لحظه وجودت بباری
. نزدیک ترین لحظه به خدا می تواند در دل تاریک ترینشب عمر ناخواسته تو و یــا در اوج
بزرگ ترین شادی دلخواسته تو رخ دهد ،
میتواند درست همین حالا باشد و زیباترین وقتی که می تواند پیش بیاید همان دمی است که
برایش هیچ بهانه ای نداری . جایی که دلت برای او تنگ است
. زیبا ترین لحظه عمر وهیجان انگیزترین دم حیات همان لحظه باشکوهی است که با چشم خودت
خدا را می بینی .
درست همان لحظه که می بینی او با همه عظمت بی کرانش در قلب کوچک تو جا شدهاست .
همان لحظه که گام گذاشتن او را در دلت حس و نورانی و متعالی شدن حست را درکمی کنی
آن لحظه که می بینی آنقدر این قلب حقیر ارزشمند شده است که خدا با همهعظمت بی کرانش
آن را لایق شمرده و بر گزیده و تو هنوز متعجب و مبهوتی که این افتخارو سعادت آسمانی چگونه و از چه رو از آن تو شده است و این را همیشه به یاد داشتهباشید ...
" هرگاه با دیگرانید خود را خط بزن و هرگاه با خدائید دیگران را "
بودن را باور کن و تا زمانی که زنده هستی با عشق زندگی کن .
لازمه عشقیک ارتباط عارفانه است پس به نیت قربت آماده شو ، وضو بگیر و با تن پوشی از دعا و
نیایش در محلی آرام ، دلبستگی دنیوی را قطع کن و به هیچ چیز جز اونیاندیش
شماره بگیر و از ته قلب صدایش کن و او را به بزرگی و یکتا بودن یاد کن .
می خواهی آسمان دلت آبی و خورشید روشنگر زندگی ات باشد ...
میخواهی زبان گلها را بدانی و راز خلقت را دریابی ...
پس به او توکل کن ، دستهایت را بالا ببر ، وجودت را سرشار از عشق و تمنا کن و به او بگو
دوستش داری و فقطاو را می ستایی ، از او کمک می جویی ، بخواه که راه راست را به تو نشان
دهد ! خودت را گم کن ، بگذار هیچ نقشی از تو بر زمین نماند ، بال هایت را باز کن ،به سوی معبود
حقیقی پرواز کن.
از او بخواه گاهی مواقع اختیار را از دست توگرفته و به جایت تصمیم بگیرد ، وقتی او را به بزرگی
یاد کردی و در برابرش سر برسجده نهادی ، وقتی صدای ناله هایت به عرش کبریا رفت و قلبت
تپید ، قطرات اشک درچشمان زیبایت حلقه زد و گرمی اش را بر گونه هایت حس کردی ، آن
هنگام که در گفتن " ایاک نعبد و ایاک نستعین " دلت شکست و صدایت لرزید ، بدان که گوشی را
برداشته است وبشارت می دهد : بنده به من بگو چه می خواهی تا دعایت را اجابت نمایم.
در اینلحظه فرشته ها ناظر این همه شکوه و عظمت هستند . بدان که اگر به صلاح تو باشد همه
چیز به تو عنایت می کند .
دوست من دعا کن همیشه با تو در تماس باشد و اگرروزییادت رفت زنگ بزنی ، تو را بیدار کند
و عبادت را در تو بپروراند . هر لحظهمنتظر باش تا تو را در مسیر زندگی هدایت کند
تنها سعی کن برای چند لحظه بهجز او همه چیز را فراموش کنی
سلام به دوستان خوبم فهمیدم مشکل چیه که نمیتونم مطلب بزارم تقصیر کامپیوتر خودمه بابا الکی گفتم تقصیر این لاکس بلاگ بد بخته
خوب حالا هر روز تا بتونم یه جوری مطلب میذارم دیگه
حالا از این مطلب لذت ببرید تا بعد
راستی یه وبلاگ تو پیوند ها هست به نام مریم خانوم اونم مال خودمه مال مسابقه وبلاگ نویسیه برین نظر بزارین برام ها
دیروز رفتم از فرشته ها برای خودم دعا گرفتم. گفتند:باید هر روز سه نوبت به دنیا بیایم.پیش ازطلوع آفتاب،ظهر و پیش ازغروب.
فرشته ها گفتند:باید هر روز هفده بار بندگی كنم و هر بندگی را در بینهایت ، ضرب كنم و بینهایت رابریزم روی لحظه ها.
فرشته ها گفتند: باید هر شب دستمالم را از شبنم خیس خیس كنم. ازشبنمی كه اشك خدا روی آن چكیده است ... و دستمال را بگذارم روی پیشانی روحم تا تبم پایین بیاید.
فرشته ها گفتند:باید هر طور شده جانمازی ببافم از ساقه ی لاله . آن وقت با اقتدا به آسمان و آزادگی ، هزار ركعت نماز فریاد بخوانم. قربتا الی الله.
فرشته ها گفتند : باید مواظب باشم مواظب آن امانت بزگ روی این شانه های كوچك. مواظب آن قشنگترین یادگاری خدا در روی زمین مواظب عشق!
فرشته ها گفتند: باید جواب سلام خدا و پرنده ها و آدمها را یك جور داد... ومثل درختان صلوات فرستاد ومثل پرنده ها،قنوت خواند و مثل كویر روزه گرفت.
فرشته ها گفتند:باید همه در به در بگردیم دنبال خدا و یك عالم دوست داشتن و كمی عقل.
فرشته ها گفتند:باید یك جایی، شاید جایی مثل سلامهای آخر نماز ، یا جایی مثل اولین سلام قطره و دریا خودم را گم كنم برای همیشه ... و آن وقت ، هر چه كه دارم بدهم باد ببرد و هرچه را كه خدا و فرشته ها و این دنیایی ها و آن دنیایی ها دارند ، ازشان قرض بگیرم
فرشته ها گفتند:باید یادم بماند كه به اندازه ی همه ی دریاهای خدا،باید گریه كرد و به اندازه ی همه ی درختهای خدا، باید سبز بود...
وقتی فرشته ها رفتند،من ماندم و لبخند خدا و یك عالم دعا كه قول داده بودم مستجابشان كنم!
زود تر كار ما رو رديف كن رفع زحمت كنيم و بريم كه عراقي ها منتظرن
منم گفتم :اِاِاِاِهنوز هيچي نشده رفتي طرفه عراقيا ، در موردشون مثل پسر خاله هات حرف ميزني ها يادم باشه گذارش كنم....
گفت : نه نه نه بابا اشتباه نكن خواهر گفتن تا من نَرَم جنگ تموم نميشه
با نگاه مظلومي بهم خيره شد و گفت:
تو رو به خدا بيا خواهري كن بزار مارو نبرن عقب
يه پسر بچه كه تازه اول نوجوونيشه حدوداً 13 يا 14 ساله بود
دلم داشت تيكه تيكه ميشد كه جنگ به اين پسر بچه ها هم رحم نميكنه
گفتم خوب ديگه تموم شد استراحت كن تا بگم منتقلت كنن عقب...
گفت تو رو خدا...تو رو جون عزيزت...
گفتم اي بابا نه نميشه روي زخم پانسمانشو كشيدم و گفتم بايد بري عقب برو برگرد پيش خانوادت اين جا آدم زياده كه خيلي بهتر از تو مي جنگَن ...جاي تو اون پشته
گوشه ي مانتومو گرفت ، كشيد و گفت خدا رو خوش مياد ما بريم عقب تو خونمون
پا بندازيم رو پا بعد يه عدهديگه برن جلو ي توپ و تفنگ دشمن تلف بشن آره؟؟؟
اگه درسته باشه من برميگردم...
بعد گوشه مانتومو رها كرد و دوباره گفت اگه درسته، باشه...
برگشتم و با حس مهربوني دستشو گرفتم و گفتم:
نه درست نيست اما تو برو عقب خوب شدي يا نه اصلا حالت بهتر شد
بعدش بيا برو حساب اين عراقيارو يه سره كن .باشه؟؟؟؟؟؟
طوري بهم خيره شد كه انگار دنيا به آخر رسيده بعدش با صدايي بغض آلود گفت:
نگران نباش آبجي حالا حالا ها عزرائيل سراغ ما نمياد
نيش خند زندم و گفتم :
من نگران عزرائيلم كه اگه اومد فرار نكنه
خنديد و با تعجب گفت چرا؟ ؟ ؟
گفتم :آخه اون عزرائيل بد بخت هم دل داره
همين جوريش ميترسه بياد سراغت واي به حال اينكه بخواي دوباره بري جلو....
چند لحظه مكس كردم و دوباره گفتم:
برو اما يكم هم به فكر ماردت باش
گفت: ماردم زير آوار با خدا رفت تو آسمون حالا منتظر منه
دستشو يه لحظه ول كردم خيلي گيج بودم گفتم:
گفتم بايد قول بدي اگه رفتي برگردي ها
گفت نه نه من اهل قول دادن نيستم
من كه ديديم حريفش نميشم گفتم فقط يه شرط داره كه بذارم بِري ؟؟؟؟؟؟
سرشو آورد بالا و گفت :هرچي باشه؟؟؟
-برو وقتي رسيدي اون جلو ....رسيدي خط مقدم جنگ ....يك كاري كني كه عراقي ها از اومدنشون پشيمون بشن...
-باشه آبجي اصلا ما به خاطر همين ميخوام برم كه زود تر مهمونا رو بيرون كنم
-مهمون؟
گفت :مهموني كه نمك بخوره و نمك دون بشكنه ديگه مهمون نيست .هست؟
واي از دست تو .....بايد واستي تا سُرُمِت تموم شه..فهميدي......
رفتم براش يه مسكن بيارم تا يكم استراحت كنه و فكر جلو رفتن از سرش بيفته .
اخه دلم نميومد يه غنچه كه هنوز گل هم نداده پر پر بشه
برگشتم تا بهش آرامبخش تزريق كنم:
خوب ديگه فعلا بايد يكم .....اما اما نبود ..رفته بود و جاش يه گلبرگ ياس روي تخت گذاشته بود.....
ديگه حالم دست خودم نبود هم ناراحت بودم هم خوشحال
ناراحت از اينكه به جاي نشستن پشت ميزو نوشتن تكليف هاش بايد تفنگ دست بگيره و بره تا بجنگه ...اونم چي ؟ با يه دسته حيوون كه بويي از انسانيت نبردن
و
خوشحال بودم براي عشقي كه به مردم و وطنش داره
از اون روز به بعد گل ها ، غنچه ها و حتي شكوفه هايي رو ديدم كه حاضر بودن پر پر بشن اما به ملت و مردمشون آسيبي نرسه ......
يا علي مدد
هركي از داستاني كه من از خودم نوشتم اما در حقيقت واقعيت هم داره لذت برد نظر يادش نره
بگو خدايا بگو تا بزرگ نشدم بهم بگو تا هيچ وقت نخواهم كه داشته باشم
تا هيچ وقت مثل بيشتر آدمك هات بد نشم
اصلا چرا
كمتر زندگي ميكنن فكر ميكنم گاهي آدم بزرگا يادشون ميره به خاطر كار زندگي ميكنن يا به خاطر زندگي كار
به خاطر كار دعوا ميكنن داد ميزنن جدا ميشن نفرت پيدا ميكنن و رابطه هاي دوستانشون كم كم بي رنگ ميشه
نميخندن چون خودشون براي خودشون دغدغه اي ندارن
من نميخوام بزرگ شدم يادم بره وقتي يكم كوچيك تر بودم با خدا هرشب حرف ميزدم ستاره هاشو توي آسمونش براش مي چيندم
بهش ميگفتم چقدر دوسش دارم و خدا رو هر شب در آغوش ميگرفتم
چرا چرا آدم بزرگااينقدر زود فراموش ميكننيه روزي يه جايي يه وقتي بچه بودن پاك بودن خوب بودن اما حالا
آهاي ي ي يآدم بزرگا گوش كنيد بشنويد
خدا دوستتو ن داره چون مثل شما هابد نيست مثل خيلي هاتون بي معرفت نيست چون با
مَرامه چون نفرت و كينه از هيچ كس نداره چون مثل شما ها بد نيست
خدا نقاشيتون كرد تا بهتون بگه باهم باشين
دوست باشين ، بخندين
دستاي همو بيشتر از قبل بفشاريد و به هم بگيد چقدر بدون هم تنهاييد
امروز دلم بيشتر براي مامانم تنگ شده
امروز دلم ميخواد بهتر باشمبهتر با معرفت تر
خدا جون
نامردي يعني چي؟
اينو از بزرگا شنيدم
بَده؟
اگه بده من دوسش ندارم
من نامرد نيستم من مرد هم نيستم من
نقاشيه قشنگ خدام نمي خوام مثل خيليا زشت شم من ميخوام يكم زيبا تر هم بشم
پس چرا زيبا نباشيم
چرا بايد بيشتر خاكستري باشيم تا سفيد
يادمون باشه اگه خدا هم ميخواست مثل ما بِشه چقدر بد ميشد
پس چرا ما يكم مثل خدا نباشيم ........
خدايا من ميخوام مثل تو خوب باشم نه به اندازه ي تو اما كمي شبيه تو
هنوز هم ميشه خوب بود
يكم بيشتر بخنديد يكم بيشتر دوست داشته باشيد و يكم بيشتر كار هاي عجيب و جالب و حتي
كودكانه بكنيد گاهي با خدا مثل بچه ها حرف بزنيد.
دوستتون دارم دوستان خدا دوستم
از من تا خدا فاصله اي نيست بين كلمات
از من تا خدا فاصله اي نيست بين زمين و آسمان
اما
از من تا خدا فاصله زياده از اينجايي كه ايستادم و دارم براش دست تكون ميدم
از من تا خدا فاصله زياده بين آدمك هايي كه فراموشش كردن خدا رو
اما من ميخوام يه نردبون بسازم از حياط خونمون تا آسمونت
هرشب بيام اون بالا باهات حرف بزنم در آغوش بگيرمت باهات بخندم روي ابرا غلط بزنم و بهت بگم هيچ وقت آدمك ها تو تنها نذار همشون خوبن اما بلد نيستن خوبي كنن
همشون مهربونن اما نميدونن چطوري بايد خوبي كنن
يادشون بده ......
شب بخير
من ميرم بخوابم يه ستاره ديگه ميبرم تا مثل ستاره هاي قبلي بزارم توي دنياي تاريكمون تا يكم
بعضیا فکر میکنند اگه شکست بخورندیعنی به اخر خط رسیدن....وبایدبرن بمیرن.........باکسی حرف نمیزنند یه گوشه کز میکنند و فقط به شکست فکر میکنند......
اونا میگن شکست به این معنی که دیگه به هدفمون نمیرسیم.........
.ساده لوح بودیم یا دیگه باید تسلیم بشیم............
شکست به این معنی نیست
چون باید از یه راه دیگه به هدفم برسم
ساده لوحی نیست چون به اندازه کافی جرات وجسارت داشته ام
تسلیم نمیشم چون واسه جبران این شکست میخوام بیشترتلاش کنم...................بعضی ها هم فکر میکنند دقیقه۹۰یعنی تلاش در اخرین لحظه
ولی
به نظر من این جوری نیست دقیقه۹۰یعنی تلاش تا اخرین لحظه
تلاش همراه با صبر باعث میشه همه پیروز باشیم و از شکست های گذشتمون درس بگیریم پس چی شد؟؟؟؟
شکست های گذشته یعنی کلید رسیدن به پیروزی
م::یا راه ورسم همدلی رانیاموختیم...........یا/بنی ادم اعضای یکدیگرند/فقط شعریست برای تزئین کتاب ها وتابلوها
م2::ازقدیم گفتن ادم دروغگووقتی واسه یه دروغ لنگ میمونه یه حرف راست میزنه.......اماچراباید دروغ بگی که بعدا همون یه حرف راستت روهم کسی باورنکنه............
رقص قطره هاي بارون كه با ترتيب خاصي با شيشه بر خورد ميكردن تماشايي بود
و صداي موسيقي دلنشين باد شنيدني
ديشب من از پشت شيشه با سمينار زيباي باران هم صدايي ميكردم
اما دلم نيومد مثل اون ها نبارم مثل اون ها خيس نباشم
رفتم توي حياط دستامو باز كردم سرمو بالا بردم و بي ريا باريدم بي ريا باروني شدم
ميتونستم ببينم ماه رو ميتونستم حس كنم دست ستاره ها و نگاه آسمون رو
يه لحظه احساس عجيبي بهم دست داد يه حسي كه برام تازگي داشت
احساس كردم يكي داره از پشت نوازشم ميكنه برگشتم
اما
كسي نبود
هيچ كس نبود
سرمو بالا كردم با تمام وجودم با تمام سكوتم از خدا خواستم امشب منو ببينه ميخوام يه راز بهتون بگم
يه راز بين من و تو
هر وقت ديدي آسمون داره رعد ميزنه داره بغضشو ميشكنه زود برو به بالا ترين جاي خونتون يا هر جا كه هستي دستتو دراز كن به سمت آسمون بهش بگو ببار من اولين قطره ي اشكتو ميگيرم مطمئن باش
و من ديشب رفتم رو پشت بوم خونه اولين قطره ي اشك آسمونو گرفتم ميدوني چرا اينو گفتم به خاطر اين كه اگه بگيريش خدا تا 40 روز بهت نگاه ميكنه
شايد بگي دروغه شايعه است چِرته
باشه هرچي تو بگي اما امتحان كن امتحانش ضرري نداره وقتت رو هم زياد نميگيره
بعدش اگه گرفتي از خدا بخواه حاجتاتو خواسته هاتو ازش بخواه باهاش حرف بزني
مطمئن باش جوابتو ميده زود تر از بقيه روزا ميده
امتحان كن
خدايا خدايا خدايا دوسِت دارم بابت همه چيز ازت ممنونم
بابت سلامتيم بابت خانواده خوبم بابت دوست ها و رفقايي كه به فكر منن و دوست دارم و خوشحالم چون من تويي دارم و تو چون خودت نداري
:: بازدید از این مطلب : 767
پرنده بر شانه هاي انسان نشست.انسان با تعجب رو به پرنده کرد و گفت: "اما من درخت نيستم.تو نمي تواني روي شانه ي من آشيانه بسازي."
پرنده گفت:"من فرق درخت ها و آدم ها را خوب مي دانم. اما گاهي پرنده ها و آدم هارا اشتباه مي گيرم."
انسان خنديد و به نظرش اين خنده دارترين اشتباه ممکن بود.
پرنده گفت:"راستي،چرا پر زدن را کنار گذاشتي؟"انسان منظور پرنده را نفهميد،اما باز هم خنديد.
پرنده گفت:"نمي داني، توي اسمان چه قدر جاي تو خالي ست." انسان ديگر نخنديد.انگار ته ته خاطراتش چيزي را به ياد اورد. چيزي که نمي دانست چيست.شايد يک آبي دور.يک اوج دوست داشتني.
پرنده گفت:"غير از تو،پرنده هاي ديگري را هم ميشناسم که پر زدن از يادشان رفته است.درست است که پرواز براي يک پرنده ضرورت است،اما اگر تمرين نکند فراموش مي شود."
پرنده اين را گفت و پر زد.انسان رد پرنده را دنبال کرد تا اين که چشمش به يک آبي بزرگ افتاد و به ياد اورد روزي نام اين آبي بزرگ بالاي سرش،آسمان بود و چيزي شبيه دلتنگي توي دلش موج زد.
آن وقت خدا بر شانه هاي کوچک انسان دست گذاشت و گفت:" يادت مي آيد تو را با دو بال و دو پا آفريده بودم؟ زمين و آسمان هردو براي تو بود. اما تو آسمان را نديدي.راستی،عزيزم،بال هايت را کجا جا گذاشتي؟"
انسان دست بر شانه هايش گذاشت و جاي خالي چيزي را احساس کرد. آن وقت رو به خدا کرد و گريست...
هنوز خدا خيلي مهربونه اما ماه رمضان مهربان مهربان ترين ها بود يعني بيشتر از گناهانمون ميگذشت
خوب
گفتم براتون چند تا پيام تبريك بزارم اگه خواستيد استفاده كنيد
- کم کم غروب ماه خدا ديده مي شود صد حيف ازين بساط که برچيده مي شود در اين بهار رحمت و غفران و مغفرت خوشبخت آنکسي ست که بخشيده مي شود عيد شما مبارک
فرازهايي از دعاي وداع امام سجاد-ع با ماه رمضان: بدرود اي بزرگترين ماه خداوند و اي عيد اولياي خدا... بدرود اي ماه دست يافتن به آرزوها... بدرود اي ياريگر ما که در برابر شيطان ياريمان دادي... بدرود اي که هنوز فرا نرسيده از آمدنت شادمان بوديم و هنوز رخت برنبسته از رفتنت اندوهناک.
* التماس دعا*
خداحافظ اي ماه غفران و رحمت خداحافظ اي ماه عشق و عبادت خداحافظ اي ماه نزديکي بر آرزوها خداحافظ اي ماه مهماني حق تعالي خداحافظ اي دوريت سخت و جانکاه خداحافظ اي بهترين ماه الله
حلول ماه عيد و شادي مسلمين است پايان ماه روزه، براي صائمين است نشاط و افتخار و شادي و سربلندي از محک الهي براي مؤمنين است
عيد سعيد فطر و پايان ماه صيام بخواهيم از خداي ذو الجلال و الکرام که تا سال آينده، صفا و پاکي دل حفظ بشه و نباشيم از انسانهاي غافل .
عید رمضان آمد و ماه رمضان رفت ؛ .........صد شکر که این آمد و صد حیف که آن رفت.
رفتار من عادی است اما نمی دانم چرا این روزها از دوستان و آشنایان هرکس مرا می‌بیند از دور می‌گوید: این روزها انگار حال و هوای دیگری داری!
اما من مثل هر روزم با آن نشانیهای ساده و با همان امضا، همان نام و با همان رفتار معمولی مثل همیشه ساکت و آرام
این روزها تنها حس می کنم گاهی کمی گنگم گاهی کمی گیجم حس می‌کنم از روزهای پیش قدری بیشتر این روزها را دوست دارم گاهی
- از تو چه پنهان - با سنگها آواز می‌خوانم و قدر بعضی لحظه‌ها را خوب می‌دانم این روزها گاهی از روز و ماه و سال، از تقویم از روزنامه بی خبر هستم
حس می‌کنم گاهی کمی کمتر گاهی شدیدا بیشتر هستم حتی اگر می‌شد بگویم این روزها گاهی خدا را هم یک جور دیگر می‌پرستم
از جمله دیشب هم دیگرتر از شبهای بی‌رحمانه دیگر بود: من کاملا تعطیل بودم اول نشستم خوب جوراب‌هایم را اتو کردم تنها - حدود هفت فرسخ - در اتاقم راه رفتم با کفش‌هایم گفتگو کردم و بعد از آن هم رفتم تمام نامه‌ها را زیر و رو کردم و سطر سطر نامه‌ها را دنبال آن افسانه‌ی موهوم دنبال آن مجهول گشتم چیزی ندیدم تنها یکی از نامه‌هایم بوی غریب و مبهمی می‌داد انگار از لابه لای کاغذ تا خورده‌ی نامه بوی تمام یاس‌های آسمانی احساس می‌شد
دیشب دوباره بی تاب در بین درختان تاب خوردم از نردبان ابرها تا آسمان رفتم در آسمان گشتم و جیب‌هایم را از پاره‌های ابر پر کردم جای شما خالی! یک لقمه از حجم سفید ابرهای تُرد یک پاره از مهتاب خوردم
دیشب پس از سی سال فهمیدم که رنگ چشمانم کمی میشی است و بر خلاف سال‌ها پیش رنگ بنفش و ارغوانی را از رنگ آبی دوست‌تر دارم
دیشب برای اولین بار دیدم که نام کوچکم دیگر چندان بزرگ و هیبت آور نیست
این روزها دیگر تعداد موهای سفیدم را نمی‌دانم
گاهی برای یادبود لحظه‌ای کوچک یک روز کامل جشن می‌گیرم گاهی صد بار در یک روز می‌میرم حتی یک شاخه از محبوبه‌های شب یک غنچه مریم هم برای مردنم کافی است
گاهی نگاهم در تمام روز با عابران ناشناس شهر احساس گنگ آشنایی می‌کند گاهی دل بی دست و پا و سر به زیرم را آهنگ یک موسیقی غمگین هوایی می‌کند
اما غیر از همین حس‌ها که گفتم و غیر از این رفتار معمولی و غیر از این حال و هوای ساده و عادی حال و هوای دیگری در دل ندارم رفتار من عادی است
عضو شوید
عضویت سریع
خبرنامه وبلاگ:
<-PollName->
آمار
وبلاگ نقاش كوچولو:
آمار مطالب
آمار بازدید
انشاءالله
